dissimulation, affectation;
enticing ways, mincing air or manner, smirking, wheedling, incitement;
guile, deceit, fraud, wickedness, malice;
— աչաց, leer, sheep's eye, ogling;
— ձայնից, affected, wheedling voice.
ՄԵՂՄԵԽԱՆՔ կամ ՄԵՂՄԵՂԱՆՔ. ὐπουλότης vitium latens et incultum κολακία adulatio κακουργία fraus, stellionatus ἑκστροφή inversio եւ այլն. Կեղծաւորութիւն. մեղմ եւ պատիր գործ՝ ձայն, եւ հայեցուած. չարարուեստ հնարք. նենգ. դաւ. շողոքորթութիւն. հրապոյրք. պչրանք.
Կեղծաւորն կեղծաւորեալ, որ մեղմեխանօք ընկերին կամիցի վնաս առնել. (Եզնիկ.։)
Եթէ որդի ես աստուծոյ, մեղմեխանօք իմն զպատուոյն եւեթ ճառէ։ Մեղմեխանօք ծածկէր։ Ասէր ցնա՝ վարդապետ բարի, եւ կարծէր՝ թէ մեղմեխանօք կարիցէ ածել զնա զիւրեւ։ Մեղմեխանօք եւ նենգաւ կամէին քակել զգունդս աշակերտացն. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 13։ ՟Բ. 2. 5։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մեղմեխանք | |
| accusatif | մեղմեխանս | |
| génitif | մեղմեխանաց | |
| locatif | մեղմեխանս | |
| datif | մեղմեխանաց | |
| ablatif | մեղմեխանաց | |
| instrumental | մեղմեխանաւք |